Kantalupa – melon deserowy

Nazwy zwyczajowe: Kantalupa, melon kantalupa, melon deserowy, melon muszkatowy, melon słodki, melon skalny, melon miodowy, melon perski, spanspek, melón amarillo, cantaloupe, muskmelon, mushmelon, rockmelon, sweet melon, honeydew, Persian melon, spanspek, Cantaloupe melon, Charentais, Ananasowy melon, Melon brodawkowaty, Kantalupsky melon

Nazwa łacińska: Cucumis melo

Pochodzenie: Afryka, Azja, Europa

Krótki wstęp

Kantalupa pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych rejonów świata, dlatego ceni sobie silne nasłonecznienie, zmienność temperatur pomiędzy dniem a nocą, częste opady i dogodne warunki atmosferyczne. W naszym klimacie można uprawiać ją w szklarniach i tunelach foliowych. Odpowiednia ziemia powinna być lekka, pulchna i bogata w składniki odżywcze. Nasiona można wysiewać już w styczniu. Młode sadzonki wymagają dużo światła i ciepła.

Nasiona wysiewa się do niewielkich pojemników, najlepiej na głębokość 0,5 cm w tabletce torfowej, po czym obficie podlewa. Nasiona można przykryć folią. Trzeba je regularnie zraszać. Zalecana temperatura podczas kiełkowania wynosi ok. 18–22°C. Młoda roślina najlepiej rozwija się z 3–4 liśćmi i silną łodygą. Przy przesadzaniu można przysypać ją ziemią aż po liście. Optymalny odstęp to około 150 cm.

Zakwita z początkiem maja. Kwiaty są zapylane przez pszczoły. Dojrzałą kantalupę rozpoznasz po intensywnym zapachu, odpowiedniej wadze i delikatnie miękkiej skórce przy szypułce. Jeśli melon nie dojrzał, można go pozostawić w temperaturze pokojowej na kilka dni. Świeżą kantalupę kupisz najczęściej od września do maja.

Opis szczegółowy

Kantalupa to wyśmienity owoc polecany do codziennego spożycia.

Informacje botaniczne

Kantalupa (Cucumis melo var. cantalupensis) jest warzywem uprawowym, którego najbardziej charakterystycznym elementem jest owoc. Owoc ma kulisty kształt i może ważyć ponad 1 kilogram. Skórka jest żółtozielona, z charakterystycznym siateczkowatym, popękanym wzorem. Miąższ owocu jest soczysty, w kolorze pomarańczowym i konsystencją przypomina mango.

Pochodzenie i występowanie

Kantalupa prawdopodobnie pochodzi z Iranu, choć niektóre źródła zwracają uwagę na pochodzenie z Indii lub Afryki. Nazwa wywodzi się z miejscowości Cantalupo niedaleko Tivoli, nieopodal Rzymu, gdzie ten melon po raz pierwszy trafił do Europy i zaczął być uprawiany. Nasiona wówczas importowano z Armenii. Pierwsza udokumentowana wzmianka o uprawie i pielęgnacji kantalupy pochodzi z Anglii z 1739 roku – z "Ogrodniczego dziennika" Philipa Millera.

Zastosowanie / dawkowanie

Kantalupa jest świetnym źródłem błonnika wspomagającego stabilność środowiska jelitowego oraz obniżającego wchłanianie cholesterolu z pożywienia. Zawiera witaminy z grupy B o licznych korzystnych właściwościach dla błon śluzowych, skóry i narządów wewnętrznych, a także nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i 6, które wspierają prawidłową pracę serca i układu krążenia. Ostatnie badania wskazują także na korzyści w zakresie regeneracji siatkówki oka oraz prewencji niektórych schorzeń okulistycznych.

Kantalupa jest zwykle spożywana na surowo jako przekąska, samodzielnie lub z innymi owocami w sałatkach, deserach i lodach. Najczęściej nie wymaga dodatkowych przygotowań i jest popularnym składnikiem słodkich dań. Melon deserowy zawiera niewielkie ilości nasyconych tłuszczów i cholesterolu. Dzięki stosunkowo wysokiej zawartości naturalnych cukrów idealnie sprawdza się jako szybkie źródło energii. Polecana jest jako zdrowa przekąska w dietach.

Substancje czynne

Wartość odżywcza w 100 g miąższu: około 35 kcal, niespełna 1 g białka, około 0,2 g tłuszczu, 8,2 g cukrów oraz około 0,9 g błonnika. Kantalupa zapewnia także dzienne zapotrzebowanie na witaminę A i C, beta-karoten oraz szereg minerałów, na czele z wapniem, żelazem, magnezem, fosforem, potasem, sodem, cynkiem, manganem, miedzią, selenem, a także dużą ilością wody.

Tradycyjne dawkowanie

Jak wspomniano wyżej, kantalupa wykorzystywana jest przede wszystkim w sałatkach oraz różnorodnych przepisach kulinarnych. Można łączyć ją z drobiem, podawać w chłodnikach ze śmietaną, w sałatkach z kurczakiem i selerem, owocowych szaszłykach, galaretką miętową w biszkoptowym cieście czy z dodatkiem szpinaku i czosnku w kolorowych sałatkach.