Kapucynka większa – Tropaeolum majus

Nazwy zwyczajowe: Kapucynka, kapucynka większa, nasturcja, nasturtium, Tropaeolum majus, garden nasturtium, Peruwiański kwiat, Indian cress

Nazwa łacińska: Tropaeolum Majus

Pochodzenie: Afryka, Azja, Australia, Europa, Ameryka Południowa, Ameryka Północna

Krótki wstęp

Kapucynka to roślina wrażliwa na niskie temperatury, dlatego wysiewa się ją dopiero w maju. Preferuje pełne nasłonecznienie lub lekki półcień oraz umiarkowanie żyzną, wilgotną glebę. W warunkach środkowoeuropejskich nie dziczeje.

Opis szczegółowy

Z kapucynki maść, na łysinę paść!

Informacje botaniczne

Kapucynka większa jest w warunkach klimatu środkowoeuropejskiego jednoroczną rośliną zielną. Cechą charakterystyczną jest pełzająca, rozesłana łodyga, osiągająca długość nawet do 3 metrów. Zachwyca pomarańczowymi, pięciopłatkowymi kwiatami, które wyrastają pojedynczo pośród wielu tarczowatych, nagich liści.

Pochodzenie i występowanie

Oryginalne tereny występowania kapucynki większej to kraje Ameryki Południowej – Ekwador, Peru i Kolumbia. Pod koniec XVII wieku kapucynka swoją urodą zachwyciła europejskich podróżników, którzy sprowadzili ją na nasz kontynent głównie w celach dekoracyjnych. Ze względu na swoje upodobania do klimatu subtropikalnego i umiarkowanego, bez trudu zadomowiła się także w innych stronach świata – m.in. w Chinach oraz Australii.

Zastosowanie / dawkowanie

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 dotyczącymi oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych, nie możemy podawać informacji o działaniu tej rośliny na organizm. Zachęcamy do samodzielnego poszukiwania informacji w dostępnych źródłach internetowych lub literaturze.

Substancje czynne

Kapucynka zawiera substancję zwaną glikotropeoliną, która w organizmie ulega rozkładowi enzymatycznemu do antybiotycznie czynnego benzylowego izotiocyjanianu. Dodatkowo w składzie znajdują się witamina C, żelazo oraz potas.

Tradycyjne dawkowanie

Kapucynkę większą stosuje się zazwyczaj 3 razy dziennie co 8 godzin – napar przygotowuje się z jednej łyżeczki rozdrobnionych nasion, parzonych przez 15 minut w 200 ml wody. Zaleca się trzytygodniową kurację z tygodniową przerwą. Według niektórych źródeł możliwe jest stosowanie ciągłe.